رشد فردی سفری بیپایان به سوی بهترین نسخهٔ خودمان است. این مسیر با خودشناسی آغاز میشود، یعنی دیدنِ صادقانهٔ ضعف ها و قدرت نماییِ قوت ها. هدف گذاریِ هوشمندانه، چراغِ راه این مسیر است و انضباط، سوختِ حرکتش. هر شکست، درس جدیدی در آغوش دارد و هر موفقیت، ایستگاهی برای پروازهای بعدی. کتابها، تجربه ها و آدمها، معلم های این مدرسهٔ همیشه باز هستند. رشد واقعی زمانی رخ میدهد که از منطقهٔ امن بیرون میزنیم و با ترس هایمان روبه رو میشویم. صبر و استمرار، دو بالی هستند که ما را از دره های ناامنی به قله های توانایی میرسانند. این راه پایانی ندارد، چون انسان همیشه ظرفیتِ رشدِ بیشتر دارد. در نهایت، رشد فردی نه یک مقصد، که شیوهٔ زندگی کردن است – زندگی آگاهانه، پرشور و تاثیرگذار.
- 04/05/06
رشد یک شیوه زندگی