صبر و تحمل

 

شکیبایی

صبر و شکیبایی دو فضیلت انسانی هستند که در مواجهه با سختی‌ها و چالش‌های زندگی به ما کمک می‌کنند تا آرامش خود را حفظ کرده و از مشکلات عبور کنیم. صبر به معنای توانایی تحمل درد، فشار و دشواری‌ها بدون از دست دادن امید و انگیزه است.

ظالم و وقیح نباشیم

 

ظلم کردن یکی از بدترین رفتارهایی است که انسان می‌تواند انجام دهد. ظلم یعنی ستم و بی‌عدالتی به دیگران که باعث رنج و درد آنها می‌شود. ظلم نه تنها به فرد مظلوم آسیب می‌رساند، بلکه روح و وجدان ظالم را نیز آلوده می‌کند. وقتی کسی ظلم می‌کند، به حقوق و کرامت دیگران احترام نمی‌گذارد و این باعث از بین رفتن اعتماد و محبت در جامعه می‌شود. وقاحت نیز رفتاری است که با بی‌احترامی و گستاخی همراه است و نشان‌دهنده بی‌ادبی و بی‌تربیتی فرد است. فرد وقاحت‌ورز، بدون توجه به احساسات دیگران، حرف‌ها و کارهای ناپسند انجام می‌دهد. این دو ویژگی، ظلم و وقاحت، باعث ایجاد فضای منفی و پرتنش در روابط انسانی می‌شوند. برای داشتن جامعه‌ای سالم و آرام، باید از ظلم و وقاحت دوری کنیم و با مهربانی و احترام با یکدیگر رفتار کنیم. عدالت و احترام پایه‌های اصلی زندگی اجتماعی هستند که باید همیشه حفظ شوند.

رزمندگان ، ایثارگران فراموش شده

 

سلام علیکم

عرض ادب و ارادت 

این مطلب صرفا درددل و بیان کاستی ها و ترک فعل مسئولین نسبت به رزمندگان کمتر از دو فصل یا ۶ ماه سابقه جهاد است . اعتراض و شکواییه نیست ، چون اصلا گوش شنوا و مرجعی برای رسیدگی ندارد .

نگذارید پیش کسوتان جهاد و شهادت در پیچ و خم روزگار فراموش شوند . امام خمینی ره .
" امام خمینی "  رحمت الله علیه   ،   با بینش و درک فوق العاده ای آینده را تحلیل می کرد .
امروز علیرغم تبلیغات و شعارهای مسئولین ، هیچ توجهی به رزمندگانی که داوطلبانه جان خود را به کف گرفتند و با کمترین تجهیزات و امکانات در مقابل دشمن تا دندان مسلح جانانه مقاومت و ایستادگی کردند اما کمتر از ۶ ماه بوده اند نمی شود . بعبارتی اینچنین به موضوع نگاه کنیم :
رزمنده ای که داوطلبانه ۴ یا ۵ ماه در جبهه بوده ، امروز بر اساس قانون خدمات رسانی به ایثارگران مجلس محترم شورای اسلامی ، هیچ امتیازی به او تعلق نمی گیرد 😔
شاید این مطلب را باور نکنید اما حقیقت دارد :  طبق قانون خدمات رسانی به ایثارگران جنگ تحمیلی رزمندگانی که کمتر از ۶ ماه در جبهه بوده اند ، بکلی حذف و هیچ عنایتی به آنها نمی شود 😳
👈 حقیقتی تلخ و ناگوار . . .

افسوس . . . 😔😔😔

بیشعوری

بیشعوری، یا رفتارهای نابخردانه و خودخواهانه، میتواند تأثیرات مخربی بر خانواده و جامعه بگذارد. در خانواده، این رفتارها باعث ایجاد تنش، بی اعتمادی و فاصله عاطفی بین اعضا میشود. فرد بیشعور با نادیده گرفتن نیازهای دیگران و تمرکز بر منافع خود، آرامش خانه را برهم میزند. در جامعه، بیشعوری به شکل بی عدالتی، فساد و بی تفاوتی نسبت به دیگران ظاهر میشود و اعتماد عمومی را تضعیف میکند. چنین رفتاری همکاری اجتماعی را کاهش داده و اختلافات را افزایش میدهد. در نهایت، بیشعوری نه تنها روابط انسانی را تخریب میکند، بلکه مانع پیشرفت collective میشود. برای مقابله با آن، آگاهی، مسئولیت پذیری و احترام متقابل ضروری است.

عشق و محبت ثروت انسان است

✓ عشق و محبت، سرمایه‌هایی‌اند که در حساب بانکی ثبت نمی‌شوند، اما زندگی را ثروتمند می‌کنند.
✓ انسانی که محبت می‌بخشد، هرگز فقیر نیست، حتی اگر جیب‌هایش خالی باشد.
✓ عشق مثل خورشید است؛ وقتی می‌تابد، دل‌ها را گرم و زمین را بارور می‌کند.
✓ محبت، زبانی است که دل‌ها آن را بهتر از کلمات می‌فهمند.
✓ ثروت مادی می‌تواند سقفی بالای سر بسازد، اما عشق است که آن خانه را تبدیل به مأوا می‌کند.
✓ انسان عاشق، از درون غنی است، چون قلبش پر از نور و امید است.
✓ عشق، ارثی نیست؛ باید آن را کاشت، پروراند، و با تمام وجود زندگی کرد.
✓ محبت به دیگران، انعکاس عشق به خود است؛ هرچه بیشتر بدهی، بیشتر دریافت می‌کنی.
✓ فقر واقعی، فقر عشق است، نه فقر پول.
✓ عشق مثل عطر است؛ نمی‌توان آن را پنهان کرد، و هرکه نزدیک شود، بهره‌مند می‌شود.
✓ عشق و محبت، به زندگی معنا می‌دهند، حتی در ساده‌ترین لحظات.
✓ ثروت‌های دنیوی فرّارند، اما محبت تا ابد در دل‌ها باقی می‌ماند.
✓ هر انسانی که می‌داند چگونه محبت کند، ثروتمندترین انسان دنیاست.
✓ عشق، نیرویی است که انسان را از پوچی نجات می‌دهد.
✓ در پایان عمر، آن‌چه از ما می‌ماند، نه خانه و حساب بانکی، بلکه ردپای عشقی‌ست که در دل دیگران گذاشته‌ایم.

 

هدف من چیست ؟

 

هدف شما برای پیشرفت کلی در زندگی، یک هدف بسیار جامع و در عین حال قدرتمند است. این به این معنی است که شما به دنبال بهبود و رشد در جنبه‌های مختلف وجودتان هستید، نه فقط در یک حوزه خاص. این شامل توسعه فردی، روابط اجتماعی، سلامت جسمی و روانی، موفقیت شغلی و حتی آرامش درونی می‌شود. برای دستیابی به چنین هدفی، نیاز به برنامه‌ریزی دقیق، تعهد مستمر و خودآگاهی بالایی دارید. این مسیر، سفری برای شناخت بهتر خودتان، کشف پتانسیل‌های نهفته و برداشتن گام‌های مثبت به سمت آینده‌ای بهتر است. هر روز فرصتی جدید برای یادگیری، تجربه کردن و نزدیک‌تر شدن به نسخه‌ی ایده‌آل خودتان است. این پیشرفت یک مقصد نیست، بلکه یک فرآیند جاری و لذت‌بخش است که هرگز متوقف نمی‌شود.

آیا من درجا می زنم ؟

 

ادامه دادن و امیدوار بودن، جوهر زندگی در روزهای سخت است.
وقتی همه‌چیز تاریک به نظر می‌رسد، امید نوری‌ست که راه را نشان می‌دهد.
ادامه دادن یعنی پذیرفتن درد، اما نایستادن در برابر آن.
امیدواری، قدرتی درونی‌ست که از دلِ ناامیدی برمی‌خیزد.
شاید مسیر دشوار باشد، اما هر قدم جلوتر، یعنی نزدیک‌تر شدن به فردای بهتر.
امید، انتخابی آگاهانه است؛ نه توهم، نه ساده‌لوحی.
کسی که ادامه می‌دهد، می‌داند که شکست پایان راه نیست.
ما زنده‌ایم، چون هنوز امیدی هست که ما را به جلو می‌راند.
ادامه دادن، نوعی مقاومتِ زیباست در برابر فراموشیِ رؤیاها.
و امید، شجاعتی‌ست که در دلِ تاریکی، به فردا لبخند می‌زند.

 

ایثارگر

 

ایثار یعنی گذشتن از خود برای دیگران، فداکاری و از خودگذشتگی در راه خدا و مردم. این ارزش والا نشان دهنده عظمت روح انسان است. ایثارگران با بخشش جان و مال خود، درس بزرگی به جامعه می‌دهند. آن‌ها با عمل خود ثابت می‌کنند که عشق به همنوع بر همه چیز برتری دارد. ایثار تنها در میدان جنگ نیست، گاهی در زندگی روزمره با کمک به نیازمندان نیز معنا می‌یابد. این فضیلت اخلاقی جامعه را به سمت صلح و دوستی سوق می‌دهد. یاد و خاطره شهیدان ایثارگر همیشه زنده است. آن‌ها با شجاعت و ایمان خود راه سعادت را نشان دادند. ایثار موهبتی الهی است که قلب‌ها را پاک می‌کند. هرکس در حد توان خود می‌تواند ایثارگر باشد و جهان را زیباتر سازد.

ایکاش بین ایثارگران فرق نمی گذاشتند .

محبت کردن

 

محبت یعنی دیدن دردِ کسی در چشم‌هاش، حتی وقتی لبخند زده.
محبت لمسِ بی‌صداست؛ نیازی به کلام نداره، فقط حضور کافیه.
وقتی کسی رو بی‌دلیل دوست داری، اون محبت واقعیه، بی‌چشم‌داشت.
محبت زبانیه که قلب‌ها بهتر از عقل می‌فهمن.
گاهی یک نگاهِ پر از مهر، از هزار جمله بیشتر التیام می‌ده.
محبت از جنسِ نورِ آفتابه؛ خودش می‌تابه، حتی اگر کسی نبینه.
عشق شاید آغاز باشه، ولی بدون محبت دوامی نداره.
محبت یعنی گذاشتنِ یک تکه از خودت توی دلِ کسی، بدون ترس از گم‌شدن.
محبت کردن همیشه به جواب نمی‌رسه، اما دل رو زنده نگه می‌داره.
دنیا با همهٔ سختیاش، هنوز به‌خاطر آدمایی که بلد‌ن محبت کنن قشنگه.

 

بی شعوری

بیشعوری به معنای ناتوانی در درک و رعایت حقوق دیگران و رفتار خودمحورانه است که در جامعه پیامدهای منفی گسترده‌ای دارد. وقتی بیشعوری در سطح جامعه گسترش یابد، باعث کاهش اعتماد میان افراد، ایجاد تنش و کینه‌توزی می‌شود. این رفتارها در حوزه‌های مختلفی مانند تجارت، دولت، آموزش و رسانه‌ها دیده می‌شود که به کاهش کیفیت زندگی، بی‌عدالتی، فساد و تضعیف ارزش‌های اخلاقی منجر می‌گردد.

 

در تجارت، بیشعوری باعث کاهش دستمزد کارگران و افزایش فاصله طبقاتی می‌شود و در دولت، بی‌صلاحیتی و تشریفات زائد افزایش می‌یابد. در آموزش، قوانین نادرست افراد را از مسیر درست دور می‌کند و رسانه‌ها با انتشار نادرست اطلاعات، ذهن مردم را گمراه می‌کنند. همچنین، بیشعوری در روابط روزمره مانند رانندگی، آپارتمان‌نشینی و فضای مجازی باعث نارضایتی و کاهش همبستگی اجتماعی می‌شود.

 

این وضعیت به استهلاک اجتماعی و آسیب به سلامت روانی افراد منجر شده و زندگی جمعی را دشوار می‌کند. مقابله با بیشعوری نیازمند تقویت فرهنگ همدلی، آموزش اخلاقی و توجه به ارزش‌های انسانی است تا بتوان جامعه‌ای سالم‌تر و روابطی بهتر ساخت.